COLUMN

Beursvrienden voor het leven

Op foto met Jan Puylaert
Op foto met Jan Puylaert

Mijn leven? Nooit saai. Zeker niet nu dat er van alles weer mag. Dus ja, waarom niet tussendoor naar concerten, festivals of samen de kroeg in om alle sobere quarantaine-tijd te compenseren. Na het werk uiteraard, want ook dat mag eindelijk weer buiten te deur. Ik had er al aardig wat bedrijfsbezoeken op zitten afgelopen periode, maar nu zag ik veel van die bekenden terug op de eerste beurs sinds jaren.

David Pronker

Wat is er nou zo leuk aan een beurs? Behalve de prachtige producten, zijn het de mensen die het presenteren en waar je een band mee opbouwt en speciale momenten mee deelt. Het aanstekelijke enthousiasme waarmee velen uit het vak over hun producten praten, inspireert mij ook persoonlijk om telkens er volop tegenaan te gaan.

Ik stond ongeveer als eerste bezoeker op de stoep bij Material District. Wat een feest! Leuk om de managing director van Kayden Stone Michel van den Goorbergh te zien met zijn dochter aan zijn zijde. Haar kende ik nog niet. Die gingen direct vrolijk op de foto, ook als mooie herinnering voor thuis. Bij Loetino ken ik vader en dochter goed, dus dat was direct een hartelijk weerzien. Daar mocht ik Joost Kemperink ontmoeten, een innemende man, die direct plaats maakte op de stand voor mijn stapel Tegel Totalen bedoeld voor de bezoekers. Hij ging ze zelfs persoonlijk uitdelen!

Op mijn lijstje stond mevrouw Christine Jetten, die een belangrijke bijdrage levert voor tegelglazuren. Voor een volgend nummer staat een interview met haar op het programma. Dus ik ben de hele Werkspoor Kathedraal afgegaan om de beste spot te vinden om haar mooi op de foto neer te kunnen zetten. Na een paar uurtjes materialenkennis werd het tijd voor de uitgang. Of tijd voor een ontmoeting?

We botsten bijna tegen elkaar: Jan Puylaert en ik. De designer die in mijn prille jeugd onze familievriend was geworden. Mijn ouders hadden hem op een beurs ontmoet en er ontstond direct een band. Ze maakten reportages van zijn ontwerpen en zijn ligbad Light staat in onze tuin, achtergebleven na een fotoreportage. Zijn rode wastafel gebruik ik nog steeds, maar hem had ik een half leven geleden niet meer gezien. We herkenden elkaar direct.

Allerlei herinneringen kwamen terug en brachten mij weer naar zijn boerderij in Zeeland waar hij zijn trouwfeest gaf en waar we als gezin speciaal voor overkwamen uit Italië. De vele keren dat hij bij ons thuis kwam logeren, soms met zijn hele familie. Net als mijn ouders woonde hij in Italië, maar reisde hij veel naar Nederland voor werk. Ze begrepen elkaar feilloos. Zij sliepen vaak bij hem in Milaan tijdens de Meubelbeurs.
Als tiener mocht ik een keer mee. Verbaasd en trots zag ik daar onze vriend Jan, met een eigen stand op de Salone del Mobile en allemaal bezoekers die zich hadden verzameld om het lichte en verlichte bad Light!

Nu stond Jan voor het eerst op Material District. Van ontwerper is hij meer producent geworden, zo vertelde hij even later op de stand met duurzaam ecopixel materiaal. En daarmee zitten we weer volop in het thema waar tegenwoordig in de wereld alles om draait: circulair bouwen. Welke materialen dragen bij aan een gezonde leefomgeving? Gaan we straks energie besparen of opwekken op een nieuwe manier?
Met de tegelbranche zitten we volop in een proces van meedenken, innoveren en vooral samenwerken voor een beter leven.

Samenwerken begint al op zo’n beurs. Even later zag ik Jan Puylaert met Christine Jetten in gesprek en naar mij wijzen met zo’n blik van ‘Ik moest van David hier komen kijken.’ Wie weet leidt het tot een bijzondere uitwisseling. Voor de toekomst. Het gedeelde leven met Jan blijft lekker van mij. ■


U bevindt zich hier:
pijltje HOME
pijltje Columns
pijltje COLUMNS 2022
pijltje Beursvrienden voor het leven
VAKBLAD voor de architect, verwerker en profesionele handel
MENU < terug