BLOG
Met de schrik vrij
Eindelijk mogen we weer reizen, dus we blazen het stof van onze koffers en maken afspraken om voor de komende Tegel. Totaal mensen in levende lijve te mogen ontmoeten in net gerenoveerde showrooms. Het is een strak programma, maar binnen een dag staan alle bezoeken genoteerd met de juiste mensen op de goede locatie. De tegelfabrieken liggen allemaal rondom Sassuolo, dus dat wordt veel heen en weer rijden, maar dat zijn we wel gewend. De avond tevoren gaan we op pad om de eerste dag lekker vroeg te kunnen beginnen. Maar bij ons gaat er vaak iets anders dan verwacht.
Bij Modena vlak voor onze afslag is het mis. File, rookpluimen, vrachtwagens dwars op de weg. Autosnelweg naar beide kanten afgesloten. We bevinden ons in een Wild West-scenario van een overval op een geldwagen. Gelukkig komen we net aan als de grote klapper heeft plaatsgevonden. Automobilisten onder pistoolgeweld uit auto’s gejaagd en die auto’s worden vervolgens in brand gestoken. Chaos op beide rijstroken. Rond middernacht schuiven we rechts een afrit op met 1 kilometer per uur. Iedereen geeft iedereen de ruimte, opgelucht dat we er heelhuids afgekomen zijn en eindelijk mogen rijden, eten en slapen.
Een Napolitaanse vrachtwagenchauffeur verkeert nog in andere sferen. Die is zo opgefokt dat zijn hand op de claxon is blijven hangen en hij bij het invoegen niet afremt. Gekraak aan onze achterzijde, geschreeuw in een zuidelijk dialect. Agenten uit vier politiewagens kijken het geheel aan en wij naar elkaar: wegwezen hier. Liever deuken in een auto dan krammen in je hoofd. Of nog uren op een bureau zitten met doodvermoeide agenten; geen optie.
Natuurlijk hebben we ook nog een logeeradres hoog in de bergen gekozen om voor en na het werk even bij te komen. In het holst van de nacht toch gevonden en de wekker op vroeg gezet. Het worden gelukkig twee onvergetelijke dagen met overal een zeer hartelijke ontvangst. Wat is er in de tegelwereld hard gewerkt de afgelopen anderhalf jaar! Velen hadden series al in de maak voor de beurs in Bologna september 2020 die niet doorging. Dat was tijdwinst om elk product en de marketing te sublimeren en de showroom optimaal in te richten. We bezoeken tien bedrijven van grote showrooms tot bescheiden laboratoria, van directeuren tot uitvinders, overal heerst een opgetogenheid: We mogen weer!
Wandelend door de nieuwe showroom van NovabellHet zien van al het moois maakt ons als journalist enthousiast, maar vooral de gesprekken vormen een inspiratie. Zo kunnen we weer helder neerzetten wat er speelt vanuit Italië en wat we kunnen verwachten. Vooral op het gebied van bacterie-werende kwaliteiten in keramiek blijkt een duizelingwekkend gestegen interesse. Met als topper een vondst voor de voeg bij het bedrijf Litokol, waar we na een intensief college ook de proef op de som mogen aanschouwen en ik eindelijk even een filmpje kan maken.
Met een boek vol aantekeningen en honderden foto’s keren we huiswaarts. Er gaat een lampje branden dat er iets niet goed is met de motor-elektronica. O nee, niet weer stilstaan
, fluisteren we zacht. Het is overigens onze eerste rit met deze voor ons nieuwe auto voor lange ritten, die een jaar nergens heen hoefde. Het lampje kan voorlopig geen kwaad zo blijkt, dus dat geloven we graag.
De volgende dag schade echt bekijken en na veel poetsen en wat uitdeuken zie je er niets meer van. Onze garagehouder leest de wagen uit en zal wel zien waar de storing zit, dus we kunnen nu eindelijk echt aan het werk. Met hetzelfde enthousiasme waarmee je normaal van een beurs terugkeert. En de zekerheid dat rustig blijven onder alle omstandigheden nog steeds de beste optie blijft.
De bandieten zijn overigens gevlucht. Zonder buit. Het kogelvrije glas van de geldwagen hield stand en de bestuurder en zijn maat ook. Met de schrik vrij heet dat. Bij hen zal het ietsje langer duren voordat ze weer aan de slag kunnen. Ook omdat ze toch als een soort helden uit de strijd zijn gekomen.
Renée De Haan
