BLOG
Bekroning en beloning
Iedereen krijgt wel eens een verrassing waarop je achteraf beschouwd toch ongemerkt op was voorbereid. Het overkwam ons tijdens de Spaanse tegelbeurs Cevisama. Op de ochtend van de persconferentie toch maar even extra verzorgde kleding aan vanwege het persdiner die avond. Stel dat we niet terugkomen in het hotel, dan hoeft de Nederlandse tegelwereld zich niet voor ons te schamen.
Persconferenties houden het gewone werk meestal op, dus veel journalisten sluipen pas naar binnen nadat een heel cordon aan medewerkers en sponsors is genoemd met alle toelichting die dat behoeft om ze allemaal te vriend te houden. Geheel tegen onze gewoonte zijn we ruimschoots op tijd en begroeten als altijd de vele internationale collega's die door de jaren heen vrienden zijn geworden.
Overdreven bezorgdheid
De gastvrouw van de pers, Clara, stuift op ons af met de telefoon in haar hand: Ik wilde jullie net gaan bellen want ik had jullie nog niet gezien vandaag.
Beetje overdreven bezorgdheid, maar we schuiven het weg als hartelijke Spaanse moederlijkheid. Even denk je: Het zal toch niet zijn omdat we een prijs krijgen?
, want dan begint de organisatie altijd nerveus te worden als de ‘jubilaris’ nog op een stand loopt. Maar in de regel word je van te voren wel gewaarschuwd. Sterker nog: Er was dit jaar geen persprijs genoemd in het programma. Waarschijnlijk opgeheven
, dachten we nog.
Gedegen uitleg
Na een zeer gedegen uitleg over de Spaanse tegelindustrie waarover ik driftig alles noteer, komen de winnaars van de architectenprijzen. Onze keramische goeroe Toni Cumella uit Barcelona zit op de eerste rij, dus ook wij op het puntje van de stoel. Die gaan we straks interviewen, zoveel is zeker. Hij heeft altijd nieuws omdat hij bij allerlei vooraanstaande projecten de tegelproducent in optima forma blijft.
De foto's zijn gemaakt, de winnaars weer gaan zitten en nu is het tijd voor het vragenuurtje van de aanwezige pers. En dan klinkt het ‘Holland, prijs ...’ Ik kijk om me heen of er andere Nederlanders zijn, want in het verleden ging deze award naar een landgenoot die nauwelijks banden met de tegelbranche had maar een gelikte fotoreportage over de beurs indiende.
Prijs voor journalistiek!
Matthijs springt op...Tegel Totaal krijgt de prijs voor journalistiek!. Niet voor één artikel over de beurs maar voor het gehele oeuvre. Als een hecht duo stappen we in onze nette kleding naar voren. De prijs is echt mooi! Een keramisch kunstwerk dat je werkelijk op het bureau zet als inspiratie.
Een collega uit Brazilië die in 2019 de prijs behaalde had nog de dag tevoren bij de lunch geroepen: Als jullie hem winnen maak ik de foto!
Vorig jaar wist zijn vrouw namelijk niet hoe de nieuwe camera werkte en had Matthijs ze direct uit de brand geholpen. Dus ook deze Braziliaan stond al in de startblokken alsof het gepland was.
Toespraakje
We mochten een toespraakje houden waarin het respect voor de gehele tegelindustrie helder door de zaal klonk. En de stimulans die er van een prijs uit kan gaan. Veel kussen, veel handen en telkens de ondertitel dat het ons volop toekomt. En de verbazing dat we totaal overrompeld werden met de toevoeging: 'Maar jullie waren er wel op gekleed!'
Direct maar aan het werk dan en een van de architecten interviewen over zijn project in Caetagena, dat met de hemelsblauwe gevel een nieuw elan aan de binnenstad geeft. Martin Lejarraga praat in overwogen zinnen om de creatie en de betrokkenheid met tegels toe te lichten. Hij heeft veel internationale awards verworven en besluit: Geen enkele bekroning gaf een beloning. Het werk krijg je nog altijd vooral op contacten en het feit dat ze weten wat je kunt.
Kijk daar hopen we op in 2020! We gaan hard aan de slag om nummer 1 van Tegel Totaal tot een memorabele te maken. Met wat steun uit de markt kan het een lekker dik nummer worden. En de onderscheiding staat naast die van twee jaar terug uit Italiaanse hoek. Meer valt er in ons vak niet te winnen, behalve de waardering voor het werk zelf.
Renée De Haan
