COMMENTAAR
Wil de milieubewuste tegelzetter opstaan?
De afgelopen bouwbeurs in Utrecht heeft een bitterzoete nasmaak bij mij achtergelaten. Voordat ik voet zette op het bruisende tegelplein was ik zeer benieuwd naar welke kaarten ieder bedrijf op tafel zou leggen. Groen denken, keurmerken en milieumaatregelen in de tegelsector konden niet langer op zich laten wachten. Tijd voor ontdekking.
MARIJN PRONKER
Als toeschouwer was ik ten eerste op zoek naar ‘groene’ producten. Het Italiaanse Mapei toonde met trots Kera ex Maxi S1 Zero: een glijvaste vervormbare dikbed tegellijm die gecerti ceerde compensatie aanbiedt voor resterende broeikasgas
emissies. Dat betekent dat er nul CO2-uitstoot plaat vindt bij het gebruik van deze ef ciënte tegellijm. Eén unicum op de Europese markt. Vlakbij stelde het Duitse Schönox de stofarme poederlijm Q8 tentoon: emissiearm, gemaakt van 50% duurzame grondstoffen en zeer milieuvriendelijk. Tot zo ver de paradepaardjes.
Keurmerken speelden een belangrijke rol op de bouwbeurs.
Voornamelijk de EC1 codering van EMICODE en de Blaue Engel zijn door velen bedrijven toegepast om hun duurzame progressie aan te tonen naar de buitenwereld. Beiden geven aan dat een product op de belangrijkste milieuaspecten minder milieubelastend is dan soortgelijke producten. De twee Duitse keurmerken geven weer hoe bepaalde landen en bedrijven vooruit lopen ten opzichten van anderen op emissiearme producten.
Niet alleen Mapei en Schönox, maar ook PCI en Ardex hadden veel aandacht voor deze twee milieukeurmerken. En daarbij kon PCI ook nog pronken op het tegelplein met een lijmsysteem dat helemaal emissiearm is.
Terwijl de bouwbeurs in Utrecht door een grote krant werd omschreven als ‘visitekaartje voor duurzaamheid’, viel mij juist op hoe de vooruitgang en keurmerken op het Tegelplein werden verborgen. Terwijl de stands van de bouwbeurs vol stonden met slogans als ‘maximale energiebesparing’, 'building a sustainable future’, ‘Climate for life’, ‘100% duurzaam’, bleef het op het plein
juist uitermate rustig met uitspraken over duurzaamheid. Grote woorden voor goede daden zou je denken, maar bijna nergens werd dat in deze hoek prominent aangekondigd.
Volgens de verschillende agenten was duurzaamheid, ondanks de perfecte producten, geen hoofdthema op het Tegelplein. Waarom? Te weinig interesse, voornamelijk vanuit de verwerkers. De doorsnee tegelzetter heeft vooral één opdracht: zo snel mogelijk werken voor zo min mogelijk geld. Eén specialist zei letterlijk: ‘Ik denk dat als je aan tien tegelzetters vraagt wat emissiearme code is, niemand weet wat het is.’
Als iemand spreekt van boven met een microfoon, is het nog maar de vraag of die mensen daaronder het begrepen hebben. Terwijl producenten hun hardnekkige best doen, is de boodschap nog niet bij de uitvoerders geland. En nu maar hopen dat die elfde zetter de vraag wel beantwoordt. Omdat hij jong en nieuwsgierig is, en het verwerken als een bijzonder vak ziet. En daarmee graag een gezonde boterham verdient. ■
U bevindt zich hier:
HOME Een greep uit onze artikelen Artikelen uit 2019 Artikelen uit 2019 - nr. 2 Wil de milieubewuste tegelzetter opstaan?